Co zrobić, by dziecko słuchało

Tak wygląda rzeczywistość

Wakacje dla większości już nadeszły. Często oznacza to bycie ze swoim dzieckiem „full-time”. Wydawać by się mogło, że czegóż chcieć więcej, nie ma to jak sielankowy rodzinny czas. Hmmmm….sielankowy?! A i owszem był by, gdyby dziecko wstając rano przywitało rodzica z uśmiechem, pobiegło w skowronkach umyć zęby, pamiętając jak ważne jest ich szczotkowanie co najmniej 2 minuty. Następnie równie ochoczo wypłukało jamę ustną, by pognać do pokoju i tam przebrać się w tak zwany strój dzienny. Tak, tak – mam tę wizje przed oczami, piżamka złożona w równiutką kostkę, jemy śniadanko, dziecko po posiłku z radością odkłada talerze do zmywarki, by następnie chwile pobawić się klockami, które po skończonej zabawie z własnej, nieprzymuszonej woli sprząta. Piękna wizja.

Choć wielu może wydawać się odrealniona, zazwyczaj bowiem wygląda to tak: Mycie zębów, czy ubranie skarpetek – owszem nastąpi, kiedyś…poprzedzone półgodzinną gadaniną, której często towarzyszą spazmatyczne płacze i wrzaski ponęta, sugerującego, że nigdy nie nabył powyższych umiejętności i skarpetek ubrać nie potrafi. Porządki – przecież to nie fair i nie sprawiedliwe, że to ono musi sprzątać, poza tym to nie ono nabałaganiło. Też to znacie?!
Co zrobić, by wrócić jednak do tej pierwszej wizji dziecka słuchającego i wykonującego polecenia z ochotą. Polecam tak zwany kalendarz behawioralny. W naszym domu sprawdził się w 100%. Czujecie – ubieranie się dziecka zajmujące 5 do 7 minut!! Tak to możliwe.

Od dziś dziecko bedzie słuchać

Co nam będzie potrzebne:
-kartka papieru
-pisak
-naklejki
-kredki
-nagroda (niematerialna – może to być wycieczka z rodzicem, pójście do ZOO, wyjazd do dziadków, etc)
-konsekwencja (nieodzowny wyznacznik sukcesu)

Najpierw warto zastanowić się nad czym będziemy pracować. Niestety nie uda nam się od początku wrzucić w kalendarz wszystkiego. Wybieramy 3 czynności, na których wykonywaniu przez dziecko najbardziej nam zależy. U nas na pierwszy strzał poszło ubieranie się (nie przekraczające 7 minut), mycie zębów i sprzątanie zabawek.

Rysujemy na kartce tabelkę z 7 dniami tygodnia i 4 wierszami. Pierwsze trzy wiersze to miejsce na ocenę czynności, które dziecko ma wykonać, a ostatni wiersz będzie przeznaczony na nagrodę dnia.

My za wykonanie pojedynczych czynności rysowałyśmy serduszka, a pod koniec dnia, jeśli wszystko zostało wykonane, wklejałyśmy naklejkę. Po tygodniu była nagroda specjalna – wybrana przez dziecko z 3 zaproponowanych opcji, lub sama wybierała co chciała by zrobić w ramach nagrody i z kim.

A oto nasze uzupełnione kalendarze. Oczywiście najlepiej przewidzieć wersje obrazkową kalendarza i dokładnie objaśnić dziecku zasady, oraz za co i kiedy dostaje nagrody. Trzeba pamiętać również o tym, że jeśli maluch ociąga się z wykonaniem czynności, przypominamy mu, że pracuje na nagrody i jeśli czynność nie zostanie wykonana nie będzie serduszka czy naklejki. To działa!!